Henri Gabriel

Henri GABRIEL, met zijn echte naam Henri-Jean Brouwers, werd in 1918 in Anderlecht geboren. Deze ingenieur van opleiding ging zich pas op zijn veertigste op de beeldende kunsten toeleggen. Hij ontdekte Calder op de Expo 58. Als autodidact koos hij voor een onuitgegeven materiaal, namelijk vloeipapier, dat hij versneed, perforeerde en opeenstapelde om verschillende diepteniveaus op te bouwen. Zijn op geometrische vormen gebaseerde werken geven dankzij het natuurlijk licht de indruk van een reliëf. Het werk van Gabriel evolueerde van geometrische abstractie naar op-art. Zijn eerste optische werken stelde hij tentoon in de galerie Saint-Laurent. Vanaf 1964 maakte hij “ruimtelijk optische” mobielen van gepolijst aluminium en plexiglas die uit eenvoudige geometrische vormen bestonden en in wisselwerking traden met het licht, de beweging en de ruimte. Vaak werden ze aan het plafond opgehangen met behulp van een nylondraad en door de hand van de toeschouwers in beweging gebracht. Daarbij werd de leegte benut als een volwaardig materiaal. Hij vervaardigde tevens juwelen, kleren en tapijten. Dankzij de kinetische aanpak kon hij wetenschappelijke zorgvuldigheid, poëzie en emoties perfect combineren. In 1965 richtte hij samen met de kunstenaars Emiel Bergen, Gilbert Decock, Victor Noël en Marcel-Henri Verdren de groep D4 op, waarvan de naam naar de vier dimensies verwees: optica, ruimte, licht en beweging. Met de komst van Jo Delahaut in 1966 werd de naam van de groep veranderd en werd geopteerd voor de veelbetekenende term Geoform, die de gekozen beeldende richting onmiddellijk duidelijk maakt. Hij werd ook mede-uitgever van het Amerikaanse kunsttijdschrift Leonardo. Henri Gabriel is een eminente vertegenwoordiger van de optische en kinetische kunst in België. Hij overleed in 1994 in Anderlecht.