Evelyne Axell

Evelyne AXELL werd op 16 augustus 1935 in Namen geboren. Ze studeerde keramiek aan de Académie des Beaux-Arts (Academie voor Schone Kunsten) van Namen en daarna drama aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel. In 1956 trad ze in het huwelijk met een van de stichters van de televisie in België, Jean ANTOINE, en samen hadden ze een zoon, Philippe. Ze werkte aan een carrière als actrice, voornamelijk in Parijs, en speelde de hoofdrol in verscheidene films. Daarnaast was ze ook tv-presentatrice. In 1963 ging Axell zich toeleggen op schilderkunst. Ze werd de enige leerlinge van René MAGRITTE. In Londen ontdekte ze de popart, die ze ging beoefenen maar wel vanuit haar eigen feministische visie. Al snel evolueerde Evelyne Axell van olieverfschilderijen naar het gebruik van de kunststofmaterialen van haar tijd, waarbij ze haast industriële methoden toepaste: autolak, van hun doel vervreemde voorwerpen, unalit en plexiglas. Die tijd was ook gekenmerkt door de strijd voor vrouwenrechten, de vrijheid van meningsuiting en de seksuele revolutie. Ze voerde die strijd op haar heel eigen manier, door middel van haar schilderijen waarin de sensualiteit en de vrouwelijke seksualiteit heel openlijk tot uiting kwamen. Ook de gebeurtenissen van mei 1968 kregen een plaats in haar kunstwerken: studentenbetogingen, burgerrechten in Amerika en de hippiebeweging. In 1969 was ze laureaat van de Prijs van de Jonge Belgische Schilderkunst en ging ze steeds meer tentoonstellen, zowel in België als in het buitenland. Aan haar carrière kwam echter brutaal een einde door een dodelijk verkeersongeval op 10 september 1972. Dertig jaar na haar overlijden wordt ze eindelijk erkend als een van de voornaamste vertegenwoordigers van de popart. Sindsdien worden haar werken regelmatig tentoongesteld in de hele wereld en maken ze deel uit van de verzamelingen van vooraanstaande musea.

www.evelyne-axell.com