Paul Van Hoeydonck in de Schoonjans Vandenbussche Gallery
De S&V Gallery (https://www.schoonjansvandenbusschegallery.be) stelt voor “En dan! Lightworks 2.0 “, een persoonlijke tentoonstelling van nieuwe werken” wit op wit “van Paul Van Hoeydonck die wordt gehouden in de Rivoli-ruimte # 25, 690, Chaussée de Waterloo in 1180 Brussel. Deze tentoonstelling wordt verlengd tot 27 juni 2020, enkel op afspraak via info@svgallery.be
Paul Van Hoeydonck (°Antwerpen 1925) exposeerde na zijn kunsthistorische studies voor het eerst te Antwerpen in 1952 in de Galerie Buyle. Maar Brussel had vanaf de jaren vijftig van vorige eeuw een spitspositie in Europa, met pilootgaleries, actieve musea, een dynamisch Paleis voor Schone Kunsten, belangrijke kunstprijzen en kunstgroepen, kunstcritici en kunstverzamelaars die de avant-garde koesterden. Zo volgde reeds in 1954 een persoonlijke tentoonstelling van Paul Van Hoeydonck in de Brusselse Galerie Cheval de Verre. Jaarlijks was hij in die periode te gast in een Brusselse galerie, zo onder meer in 1956, 1957 en 1959 in de geschiedenis schrijvende Galerie Saint-Laurent. In het Paleis voor Schone Kunsten (PSK) stelde hij reeds individueel tentoon in 1956. Talrijke persoonlijke en groepstentoonstellingen volgden in het PSK, onder meer als laureaat van de prijs Jeune Peinture Belge en bij de expo’s van kunstwerken verworven door de Staat. Na een zeer korte figuratieve periode evolueerde Paul Van Hoeydonck rond 1954 naar een eigen vorm van constructivisme en monochromie, onder de vorm van collages en reliëfs. Zo speelde hij een rol in de drie Brusselse kunstgroepen die in de jaren vijftig – zestig de abstracte en constructivistische kunstenaars groepeerden en aldus het klimaat in de Belgische kunst fel beïnvloedden: chronologisch de groepen “Art Abstrait”, “Formes” en “Art Construit”. Hier waren de kunstcritici Jean Séaux, Jean Dypréau, Jan Walravens, Maurits Bilcke en Michel Seuphor zeer actief in. Ze commentarieerden het werk van Paul Van Hoeydonck. Dit werd te Brussel spoedig opgenomen in de collectie van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, van het Prentenkabinet van de Koninklijke Bibliotheek Albertina, van talrijke banken en privéverzamelingen.
Inmiddels werd eind jaren vijftig-begin jaren zestig ook Antwerpen een kunstencentrum van Europese allure op de as Milaan (met Lucio Fontana en Piero Manzoni), Parijs (met de Nouveaux Réalistes), Brussel, Antwerpen en Düsseldorf (met de ZERO-groep). Paul Van Hoeydonck zou zich op die as en vervolgens op de rest van de wereld richten. Hij was medestichter van G58 Hessenhuis, waar hij mede-inrichter was van de nu legendarische expositie “Vision in Motion-Motion in Vision” (1959). In Milaan volgde een individuele expositie in Galleria Apollinaire (1964). In Parijs exposeerde hij in de iconische Galerie Iris Clert (1961 en 1964) en werd er bevriend met Pierre Restany, de oprichter van de Nouveaux Réalistes. In Düsseldorf had hij contacten met de ZERO-groep, vandaar dat werk van Paul Van Hoeydonck recent getoond werd in ZERO-retrospectieven, onder meer in het Guggenheim-museum te New York en het Stedelijk Museum te Amsterdam.
Vanaf begin van de jaren zestig zal de kunstenaar zijn artistieke blikken werpen op de kosmos. In 1962 reist hij voor het eerst naar New York. Hij zal er vaak verblijven en tentoonstellen. Door contacten met de NASA en de astronauten plaatst in 1971 de bemanning van Apollo 15 een beeldje van Paul Van Hoeydonck op de maanbodem: “Fallen Astronaut”. Dit engagement voor de ruimte zal hij tot op de dag van vandaag niet meer opgeven. Planeten, satellieten, ruimtelijke situaties blijven de thema’s van zijn schilderijen en objecten, waarin het wit, symbool van het onwezenlijke, bij uitstek wordt aangewend, soms samen met sporen van het blauw en het rood, de kleuren van blauwere sterrenstelsels die nog actief nieuwe sterren aan het maken zijn en rodere stelsels die dit niet meer doen. De inspiratie voor zijn werk vindt Paul Van Hoeydonck dus ver buiten de eigen planeet in de oneindigheid van het universum, waar alle mogelijkheden voor een nieuw begin gaaf gebleven zijn. De werken in de huidige tentoonstelling in de Schoonjans&Vandenbussche Gallery te Brussel vormen de reeks “Et alors ! Lightworks 2.0”en verwijzen terug naar de Lightworks wit op wit uit de periode 1959-1969. Daarmee is de cirkel gesloten. Ik baseerde mij voor deze korte tekst op de decennialange vriendschap met de kunstenaar en op de talrijke monografieën die Willy Van den Bussche aan Paul Van Hoeydonck gewijd heeft.
Delen op
